Marc, de vader van Amal

Als logistiek medewerker is je takenpakket erg divers. Koffie zetten, schilderen, dingen repareren, het onderhouden van het gebouw … een zeer veelzijdig profiel dat niet zo makkelijk te vinden is. Het was dan ook met pijn in het hart toen Mark na 10 jaar trouwe dienst in pensioen ging. Gelukkig bracht zijn liefde voor deze plek (en een aantal smekende woorden van ons) hem terug. Een jaar na zijn pensioen loopt hij terug twee dagen per week door de wandelgangen als vrijwilliger.

Van alle mark(t)en thuis

Als logistiek medewerker moet je van alle markten thuis zijn. Er komt veel meer bij kijken dan je op het eerste zicht denkt. Twee halve dagen per week komt Mark ons vrijwillig helpen. Op die dagen is hij dan ook als eerste aanwezig. De geur van vers gezette koffie lokt je naar de keuken. Een gezellige babbel krijg je er naast de melk en suiker, steevast bij. Hij heeft echte werkershanden, en een hart van goud.

Diepe wateren

Het onderhoud van het gebouw van Amal vzw is niet van de simpelste. Het is echt een geruststelling om Mark in mijn team te hebben. Met zijn tien jaar ervaring kent hij elk hoekje van het gebouw, maar vooral ook alle kwaaltjes. Zo hebben we een hele tijd wateroverlast gehad in de kelder. Mark stond steeds klaar met dweil en emmer, en wist andere collega's te overtuigen om te helpen. Een probleem dat met de glimlach werd opgelost en waar we nu, jaren later met de glimlach naar terug kijken.

De vader van Amal

Mark is er altijd. Hij is als een soort vaderfiguur voor mij geworden. Wanneer ik een probleem heb mag ik hem altijd bellen. Zelfs op een vrije dag zal hij er staan. Hij komt helpen of geeft advies, maar zal nooit zijn mening opdringen. Bedankt Mark voor de jarenlange zorg. Voor je loyaliteit aan het gebouw, maar ook aan de mensen. Ook al blijf je liever op de achtergrond, vandaag zet ik jou met heel veel liefde even in de kijker.